آهنگ مرتضی حسنی - ماهتاب

ماهتابم که ندارد دل تو راه به من گذرت میگذرد یک شب بی ماه به من با توأم دورترین شاخه انجیر به سر ، دست نایافتنی تر ز تو داریم مگر چه زمانی چه کسانی به تو لبخند زدند شاخه ات را چه زمان و به که پیوند زدند ( باید از گریه به آغوش خودم برگردم کم مگر با بد و خوب غم تو سر کردم ) ( از شما نیست ولی از همه کس پنهان است درد در خانه ما شب نشده مهمان است ) ( درد دارد بشوی قصه هر مصرع من ترس دارد به خدا وارد این شعر شدن ) با توأم دورترین شاخه انجیر به سر دست نایافتنی تر ز تو داریم مگر