آهنگ داریوش - یاور همیشه مومن (زنده)

ای بداد من رسیده تو روزای خود شکستن ای چراغ مهربونی تو شبای وحشت من ای تبلور حقیقت توی لحظه های تردید تو شبو از من گرفتی تو منو دادی به خورشید اگه باشی یا نباشی برای من تکیه گاهی برای من که غریبم تو رفیقی ، جون پناهی یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت غم من نخور که دوری برای من شده عادت ناجی عاطفه من شعر م از تو جون گرفته رگ خشک بودن من از تن تو خون گرفته اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم قدر اون لحظه نداره که منو دادی نشونم یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت غم من نخور که دوری برای من شده عادت وقتی شب ، شب سفر بود توی کوچه های وحشت وقتی هر سایه کسی بود واسه بردنم به ظلمت وقتی هر ثانیه شب تپش هراس من بود وقتی زخم خنجر دوست بهترین لباس من بود تو با دست مهربونیت به تنم مرحم کشیدی برام از روشنی گفتی پرده شبو دریدی یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت غم من نخور که دوری برای من شده عادت