آهنگ محسن چاوشی - ابرای پائیز

ابرای پاییزی دلگیر من جوون ترای چهره ی پیر من چشمهای من بی خبرای ساده منتظرای دل به جاده داده مردمکاتون به کجا زل زدن باز م‍ژه هاتون به کجا پل زدن کاشکی بدونید که دارم هنوزم از اشتباه قبلیتون می سوزم با اینکه هیچ کس نیومد پیش من شب زده ها چشمای درویش من تنها نبودن حتی یک دقیقه با تنهایی که بهترین رفیقه که بهترین رفیقه ههوره پاییزیهکانی دلتهنگی من [1] گهنج ترن له روخساری پیری من چاوهکانی من بی یاگای سادهن چاوهروان و دلیان داوه به جادهکه بیلبیلهکانت چاویان بریوهته کوی؟ [2]دیسان برژانگهکانت بوکوی پیلوویان تروکاندووه؟ خوزگه یهتزانی که هیشتاش خهریکم [3] له ههلهکهی پیشووتدا یهسووتیم لهگهل یهوهی هیچ کهس نههاته لای من له شهوه تاریکهکاندا ، چاوانی دهرویشی من تهنیا نهبوون(چاوهکانم) تهنانهت یهک خولهکیش لهگهل تهنیایی ، که باشترین هاورییه که باشترین هاورییه ، شینی