آهنگ رضا صادقی - ولی نابو (بندر عباسی)

مخواسته که فراموشت کونوم ولی نبو تو سینم بی تو خاموشت کنونوم ولی نبو گپون عاشقونم با نگاهت گله بو مواسته باغ گل پوشت کنم ولی نبو نه ادخواست و نه ادشواشت که یشت با هم بشیم اگه موندری شاناواشت صدای غم بشیم تو چشموم خیره بودی و به متگو اتبری زیادی هسترم تو لحظه باشه کم بشیم شو تا سحر،آسیمه سر پی بهونه صبح تا پسین بی همنشین خراب خونه نه راه پس نه راه پیش پر از سیوالوم کاش یکی پیدا ببوت بت بگیت احانم گناهم فقط ای هسته که نمخواست غم بگینی ولی باورمناکه عاشقانم کم بگینی حالا مه موندوم بی باوریه ایکه رفتی تعجبم از اینن که چطو یادم نکفتی گذشتی و گذشت از ما دگه حرفی نموندن ای صدای مه نهن یه عمر رفتن که نخوندن هر جا هستی و با هر که خواشی خواشی دعامن ولی دست خودوم نین که غمت بغض صدامن شو تا سحر آسیمه سر پی بهونه صبح تا پسین،بی همنشین خراب خونه نه راه پس نه راه پیش پر از سیوالوم کاش یکی پیدا ببوت بت بگیت احانم شو تا سحر آسیمه سر پی بهونه صبح تا پسین بی همنشین خراب خونه نه راه پس نه راه پیش پر از سیوالوم کاش یکی پیدا ببوت بت بگیت احانم